شلغم حاوی آنتى بیوتیک قوى است و به همین دلیل با وجود اینکه داراى مقدار زیادى مواد قندى قابل جذب است، با این همه هیچ گاه تحت تأثیر میکروب‌هاى هوا فاسد نمى‌شود. همچنین، تقویت کننده بدن است.

شلغم حاوی آنتى بیوتیک قوى است و به همین دلیل باوجود اینکه داراى مقدار زیادى مواد قندى قابل جذب است، با این همه هیچ گاه تحت تأثیر میکروب‌هاى هوا فاسد نمى‌شود و خوراکى‌هایى را که با شلغم مى‌پزند، دیرتر فاسد می‌شوند.

شلغم معده و روده‌ها را ضد عفونى مى‌کند. اگر شلغم را خرد کنند و صد گرم آن را در آب بجوشانند، نوشابه‌اى به دست مى‌آید که براى سینه فوق العاده مفید است؛ اخلاط را به سهولت از سینه دفع کرده و سرفه را آسان مى‌کند و براى معالجه سرماخوردگى بسیار مفید است.

شلغم داراى فسفر، کلسیم، آهن، ید، گوگرد و ویتامین‌هاى «آ»، «ب» و «ث» بوده و به این جهت براى تقویت باه (نیروی جنسی) و تقویت عمومى بدن مفید است. شلغم از سبزى‌هاى نادرى است که داراى آرسینک هستند و این ماده در درجه اول براى بیمارى‌هایى که علت آن فقر غذایى، تحلیل قوا و سل است، بسیار مفید است.

شلغم داراى ۷.۴ درصد مواد قندى است، حال آنکه شیرین ترین و بهترین سیب‌هاى درختى، بیش از ۷.۲ درصد مواد قندى ندارند، به این جهت خاصیت غذایى آن زیاد است. شلغم قوه بینایى را زیاد مى‌کند. شلغم ترشح ادرار را تحریک مى‌کند و در رفع سنگ کلیه و مثانه تجویز مى‌شود. در بیمارى نقرس و درد مفاصل شلغم را بپزید و آن را ریزریز کرده به شکل فرنى درآورید و مثل ضماد، روى مفاصلى که درد مى‌کند، بگذارید.

شلغم ثقیل الهضم (دیر هضم) است. بطوریکه در تحفه حکیم مومن آمده است؛ شلغم نفاخ و دیرهضم بوده و مصلح (اصلاح کننده) آن زیره و شیرینى‌ها است.

تسنیم