تست‌ هاي تناسب ‌اندام هوازي براي تعيين سطح تناسب ‌اندام با استفاده از تمريناتي مثل دويدن نرم يا پياده ‌روي انجام مي‌گيرد. معمولاً در چنين تمريناتي از فعاليت راه رفتن 5/1 مايل با سرعت متوسط و ثابت استفاده مي‌شود.
تست راه‌ رفتن: فعاليت راه رفتن يکي از بهترين تمرينات هوازي به شمار مي‌رود. فرد نبايد دو ساعت قبل تست چيزي بخورد. يک سطح صاف براي دويدن و دو نرم انتخاب مي‌شود. براي انجام تست نياز به کرونومتر (گام‌ شمار) است. زماني که براي تمام کردن فاصله 5/1 مايل لازم است توسط کرونومتر ثبت مي‌شود. اگر مقدور نباش که 5/1 مايل را با دويدن/دويدن نرم تمام کرد، فرد مي‌تواند با فعاليت‌هاي هوازي با شدت کمتر مثل راه‌ رفتن آن را تمام کند.
شنا کردن: تست شنا کردن که 12 دقيقه طول مي‌کشد هم يکي از تست‌هاي استاندارد است. شنا کردن بهترين ورزش هوازي براي کم کردن وزن است. کسانيکه به طور مرتب شنا مي‌کنند بايد اين فعاليت را ادامه دهند. تست شنا براي افراد مبتلا به آرتروز شانه مطوب نيست. شنا کردن براي 12 دقيقه متوالي براي مبتديان آسان نيست، حتي اگر به‌طور مرتب ورزش کنند. در تست اصلي، فرد بايد تعداد دورهايي که طي 12 دقيقه تکميل مي‌کند را بشمارد. برحسب تعداد دورهايي که طي اين مدت انجام شود، سطح تناسب‌اندام فرد تعيين مي‌شود.
تست دوچرخه‌سواري: تست دوچرخه براي تعيين سطح تناسب ‌اندام طي دوچرخه‌ سواري استفاده مي‌شود. فعاليت دوچرخه زدن بايد براي 6 دقيقه با يک مقاومت مشخص ادامه يابد. توصيه مي شود که ضربان قلب در هر دقيقه ثبت شود. براي محاسبه اکسيژن مصرفي مي‌توان از نوموگرام استفاده کرد.